Sevgili arkadaşlar merhaba

Sevgili arkadaşlar merhaba,

Uzun zaman oldu aranızdan ayrılalı. Antalya Manavgat’ta yapmakta olduğum vatani (yatani) görevimden birkaç tespit aktarmak istiyorum.

Öncelikle erkek arkadaşlar bir üniversite okuyarak ve askerliklerini kısa dönem yapacak oldukları için ne kadar şükretse az.
Çünkü bu ortam ne kadar güzel ne kadar rahat olsa bile bir gün bile fazladan çekilecek gibi değil.Bakınız ben…

Süre olarak kısa fakat mantıksızlıkların diz boyu olduğu, askerlik terimlerinin öğretildiği, kıpırdamadan komutanların karşısında nasıl durulacağının uzun uzadıya anlatıldığı bir acemi birliği yaşadık.
Haftalarca bir askerin ruhen ve bedenen olgunluk derecesinin esas duruşunda gizli olduğunu ve tekmilin nasıl verileceğini öğrettiler bize.

“Ali Veli, Konya” tekmilinin gerçekte böyle bir kişiye ait olmadığını ve esas duruşta kıçını başını oynatanların henüz ruhen ve bedenen olgunlaşmadığını bolca duyduk gördük.

“İstikamet” denen şeyin aslında “sürüneceğimiz yer”in tarifi olduğunu da öğrenmek uzun sürmedi.
Anlayacağınız zevkli başlayan ve bir o kadar da yorucu biten bir acemilik geçirdik.
Süresi kısaydı ama nedense uzun geldi.Acemi birliğinin ardından çavuşluk rütbesine namzet bir asker olarak görevler beni bekliyormuş meğer.

Görevlerden önce kendisini “ben senin dedenim” diye tanıtan biriyle tanıştım.
Üst dönemim olan bir arkadaşmış, gitmek için beni bekliyormuş.
Çok sevindi beni gördüğüne çünkü gittiğinin işaretiydim onun.
Bana “biletim benim” diye de hitap ediyordu.
Mantıksız bir iş gibi geldi bu ilkin bana ama ne de olsa bir bekleyiş vardı işin ucunda. Zaten burada en mantıklı şeyde bile bir mantıksızlık aramamak için üstün gayret sarf ediliyor.

Tüm nezaket kurallarını unutturuyorlar adama.
Rütbeli birini görünce “günaydın, iyi günler” gibi sözler telaffuz edilemiyor maalesef.
Bir işinizi hallettiğinde teşekkürde edilemiyor tabiki
Söylenen her şeye “emret komutanım” ya da “emredin komutanım” demek bir askerin esas görevi.

Bir de tığ gibi bir delikanlı olup rütbelinin karşısında kıpırdamadan durmak büyük marifet sayılıyor.
Bir takdir görüp de övgü alırsan “sooooollll” diyip geçiştiriyorsun.
Buralarda alınan cezalar müşterek övgüler ise ferdi. Ona göre davranmak gerektiğini unutturmuyorlar asla.

Her gün turistlerle iç içe sivil hayatın akışında süren bir askerlik yapıyorum.
Tüm gün evrak getir götür işleri oldukça zevk veriyor adama, çünkü ertesi günde bu işler var ve o anların gelmesini bekliyorum bende.
Mantıksız demeyin -yine bir bekleyiş var işin ucunda, tüm askerlik bekleyişlerle dolu aslında-

Bir nevi “karakol boy”luk yapıyorum.
Hayat farklı pencerelerden bakmayı sağlıyor burada.
Mesela yapılan tüm küresel ısınma, açlık kıtlık, sınırsız insan ihtiyaçların sınırlık kaynaklarla karşılanması olayları ilk olarak askeriyede uygulansa büyük bir ekonomik tasarrufta bulunacağımıza eminim.

Sular güldür güldür akıyor, patatesler kalın kalın soyuluyor. Kepçeler büyük, bahçeler ışıl ışıl.
Müzik anlayışının bu kadar renkli kişileri aynı anda görebileceğiniz bir yer daha yoktur eminim, en hit şarkıcı İsmail YK abimiz sonrasında gelenler ise ilk kez burada gördüğüm sanat camiasının güzide simaları.

Hani TV’de gördüğümüz o aptal sapsal kanallar varya “onları kim izliyor Allah aşkına” demeyin, izleyen çok insan varmış bende bilmiyordum.
TV izlemek haram oldu anlayacağınız.

Acemi birliğinde 230′a yakın üniversite mezunu -sözüm ona entelektüel bilgi birikimine sahip adamlardık- CNN Türk, NTV, cnbc-e falan izliyorduk. Şimdi o kanallara rast gelemedim bile.
Bol bol kitap okumak ve kişisel gelişim adına bir şeyler yapmanın mümkün olduğu bir yer diyebilirim sadece burası için.
Hani bir sınava falan hazırlanacaksanız askerde devam edebilirsiniz pek tabi.
Ama yanınızda çok güzel bir otel ve oradan gelen müziklerin olmadığı bir yeri tercih edin.

Gerçi otellerin turizm pazarlama anlayışlarının da ne denli sade ve sıradan olduğunu yaptıkları animasyon ve çaldıkları müziklerden anlayınca o da bir yerden sonra bayıyor.

Değinmeden geçemeyeceğim bir konu da burası resmen bir yoğunlaştırılmış ” küfür” programı.
Aman ya rabbim o ne kelimelerdir o ne hitaplardır.
Tasvip etmese de herkes kullanmaktan büyük memnuniyet duyuyor diyebilirim.
Ben daha alışmadım alışmadan da bitirmeye gayret ediyorum.

Neyse çok uzun oldu ama söyleyemediklerim var daha.
Vakit dar görevler uzun Aslında bugün bayram yatışlardayım.

Bu arada yarın yine bayram!
Erken kalkın çocuklar.
Annelerin babaların elleri öpülmüş, sevenler sevilenler aranmış, harçlıklar biriktirilip şekerler toplanmıştır.
En ufak şeylerden bile zevk almaya bakın, malum burada bunları yapmak mümkün değil.
Şeker tadında bir bayram olsun, gülün güldürün.

Satırlarıma son vermezden evvel herkese çok selam eder büyüklerimin ellerinden, küçüklerimin gözlerinden öperim.

Hoşça kalın arkadaşlar.

[