hüzün var ela gözlerimde
Bedeninde parmak izlerim var bilmekteyim
pişman oluşunla dost edindim geceleri
umarsız tavırlarına aldırmadan
yazıyorum yine sana
anlamsiz şiirlerle dolmuş kiitaplığım
dilim tutulmuş kanuşamam
anlamak istemesende yazdıklarımı
yazıyorum içimden geldiğince
dilimin döndüğüce
içim buruk, kalbim kırık,
nereden çıktı bu sevişmelerimizdeki pişmanlık
anlamıyorum geceler mi kara ben mi körüm
umuduma attığın bu ikinci düğüm
sevdamın çektiği zulm
konuşşam rahatlarım da
ne anlarsın sözlerimden orası meçhul hala
sigaramda erken tükendi bu gece
tıpkı benim gibi
umutlarım sönmekte birer birer
yanlızım
ve buna mahkumum ben
anlamsızım
anlayamadığın aşkımın koynundayım
hasretim sevgine
her neyse
boşver bee gül güzeli koyamaz san sen bana
ne düşündüğümü anlayamazsın tatlı rüyalarında
ben kara kabuslarda cocuğu
sen rahat düşlerin kızı
nerede ayrıkır yolarımız bilinmez
bilinense ömrümüzün kısa olduğu